ناصر حجازي در تهران به دنيا آمد.[۸] او همراه پدر و مادر و ۴ خواهر و يك برادر در تهران زندگي مي‌كرد. پدرش متولد محله لاله تبريز بود[۹][۱۰] و در تهران آژانس املاك داشت و مادرش متولد ابهر بود.[۱۱] ناصر حجازي خود زبان تركي را نمي‌دانست.[۱۲] وي دوره دبستان را در دبستان هخامنش و دوره دبيرستان را در دبيرستان‌هاي ابومسلم، سعادت، سينا، سهند و شرق طي كرد. وي در تيم فوتبال دبيرستان ابومسلم در پست گوش راست و دروازه‌باني بازي مي‌كرد. همچنين در تيم بسكتبال اين دبيرستان حضور مستمر داشت. دبيرستان ابومسلم در خيابان ابوسعيد در نزديكي ميدان منيريه تهران، حوالي منزل سابق وي واقع شده بود. در سال ۱۳۵۰ وارد مدرسه عالي ترجمه شد و در سال ۱۳۵۶ ليسانس خود را دريافت كرد. در دوره مربيگري تيم ماشين‌سازي تبريز منطقه لاله تبريز (زادگاه پدرش) پاتوق تفريحي ناصر حجازي بود.[۱۰]
بازي تاج (استقلال) و پرسپوليس تهران، استاديوم آريامهر (آزادي)، مه ۱۹۷۵ دروازه‌بان: ناصر حجازي
ايستاده از راست: اكبر مالكي، عزيز اصلي، كيوان نيك‌نفس، بهرام مودت، نشسته:ناصر حجازي
خود حجازي گرايشش به فوتبال را اين گونه تعريف مي‌كند:
من فوتبال را فقط به صورت تفريحي دنبال مي‌كردم و رشته اصلي من بسكتبال بود و حتي براي تيم جوانان بسكتبال ايران هم انتخاب شدم و ماجرا از اينجا شروع شد كه روزي با دوستان به تماشاي بازي آموزشگاهي كه تيم مدرسه ما هم در آن شركت داشت رفتيم.
در همان روز دروازه‌بان تيم مدرسه ما آسيب ديد مربي تيم مرا صدا زد و گفت ناصر بيا درون دروازه بايست من هم گفتم آقا اصلاً من نمي‌توانم من فقط گاهي فوتبال بازي مي‌كنم اون هم هافبك تيم نه دروازه‌باني!! مربي دست بردار نبود و مي‌گفت تو قد بلند داري و بسكتباليست هم بودي حتماً مي‌تواني چند توپ هوايي رو بگيري. خلاصه با اصرار مربي و با ترس و لرز و دلهره رفتم درون دروازه. آن روز براي من يك روز بياد ماندني و خاطره‌انگيز است. خودم هم باورم نمي‌شد كه چرا با وجود آن‌كه براي اولين بار درون دروازه ايستاده بودم اينقدر خوب توپ مي‌گرفتم. بازي كه تمام شد همه تماشاگراني كه براي ديدن مسابقه آماده بودن تشويقم كردند
پنجشنبه ۱۴ دی ۹۶ ۰۱:۱۷ ۱۲۳ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است