در ۳۱ فروردين سال ۱۳۹۰، ناصر حجازي در مصاحبه‌اي[۴۳] كه با پرتال شخصي خود انجام داد ضمن اعتراض به وضعيت اقتصادي موجود در ايران، نسبت به سياست‌هاي اقتصادي دولت از جمله هدفمندي يارانه‌ها، شديداً اعتراض خود را اعلام كرد و شرايط بيماري اش را ناشي از آن دانست همچنين وي در بخشي از اين مصاحبه در مورد پرداخت ماهيانه يارانه‌ها به مردم توسط دولت گفت:
دولت مي‌گويد چهل هزار تومان در ماه به مردم كمك مي‌كنيم، مگر مردم گدا هستند؟ مردم ايران روي گنج خوابيده‌اند، نفت، گاز و… دولت حق ندارد به مردم كمك كند، دولت بايد كار كند، خدمت كند و زحمت و دسترنج مردم را دودستي تقديم آنها نمايد. چهل هزار تومان در ماه به مردم مي‌دهند و بعد چند برابر آن را از جيب مردم برداشت مي‌كنند و سپس ادعاي خدمت به مردم دارند. از ديد مسئولين خدمت دولت به مردم يعني كار كردن مردم براي دولت و اينكه مردم كار كنند و پولشان را تقديم دولت نمايند! براي من گاز مي‌آمد چهل هزار تومان و حالا مي‌آيد يك ميليون تومان. گاز به كشور همسايه با مبلغي به‌مراتب كمتر از آنچه از جيب مردم برداشت مي‌كنند، صادر مي‌شود. با ديدن اين شرايط نبايد عصباني شوم؟ نبايد حرص بخورم و شرايط جسماني‌ام مثل امروز شود.[۴۳]
حجازي در پايان صحبت‌هايش بدون نام بردن از مقام مسئول خاصي در حكومت جمهوري اسلامي ايران گفته بود: يا رب روا مدار كه گدا معتبر شود، گر معتبر شود ز خدا بي‌خبر شود.
حجازي براي شركت در انتخابات رياست جمهوري ايران در سال ۸۴ ثبت نام كرد و گفته بود كه اگر تأييد صلاحيت شود ۳۰ ميليون رأي مي‌آورد.[۴۱] و اعلام كرده بود كه در صورت پيروزي در انتخابات احمد نيك‌كار را به معاون اولي برمي‌گزيند ولي شوراي نگهبان صلاحيت او را براي شركت در انتخابات رد كرد. حجازي پس از رد صلاحيت در اطلاعيه‌اي از نامزدي هاشمي رفسنجاني حمايت كرد. او پس از ثبت نام به روزنامه خبرورزشي گفت:
چه ايرادي دارد ورزشي‌ها هم كار سياسي انجام بدهند؟ الان كه در ورزش ما سياستمداران فعاليت دارند حالا چه ايرادي دارد مثلاً حجازي كار سياسي كند؟! من شرايط اوليه را كه براي ثبت نام دارم. اگر صلاحيت‌مان را تأييد كردند كه شركت مي‌كنيم و فكر نمي‌كنم ايرادي داشته باشد.
عدهٔ زيادي از شخصيت‌هاي ورزشي، سياسي، و هنري به مناسبت در گذشت او پيام تسليت فرستادند.
تيتر روزنامه گل، ۳ خرداد ۱۳۹۰
سپ بلاتر در نشست ژوئن ۲۰۱۱ كنگره فيفا نام كساني را برد كه در سال گذشته از خانواده فوتبال درگذشته‌اند و در اين ميان نام ناصر حجازي هم از ايران مطرح شد و بلاتر با صحبت دربارهٔ ناصر حجازي به احترامش يك دقيقه سكوت در كنگره اعلام كرد.[۳۱]
سايت فيفا در گزارش اختصاصي: هفته اخير، هفته‌اي بود كه در آن مردي كه با واكنش‌هاي ماوراي صوت خود ايران را به دو قهرماني جام ملت‌هاي آسيا در روزهاي اوج آن تيم در دهه ۱۹۷۰ رسانده بود، مردي كه منچستريونايتد براي به خدمت گرفتن او تمايل داشت، مردي كه دومين دروازه‌بان برتر آسيا در قرن بيستم شناخته شد و مهم‌تر از همه مردي كه در طول ۶۱ سال زندگي‌اش متواضع، صادق و فروتن ماند، از ميان دوستدارانش رفت؛ و دست آخر اين آخرين حضور او در فوتبال بود و ورزش تا آخرين لحظه‌ها در كنار او ماند. در واقع هنگامي كه او روز جمعه به كما رفت، در حال تماشاي بازي استقلال و پاس همدان از تلويزيون بود.[۳۲]
سپ بلاتر رئيس فيفا با ارسال نامه‌اي به علي كفاشيان ابراز تاسف نموده و به طرفداران ناصر حجازي تسليت گفته‌است.[۳۳]
سر الكس فرگوسن مربي وقت منچستر يونايتد در دوران بيماري ناصر حجازي در نامه‌اي براي سلامتي و بهبودي او دعا كرد.[۳۴][۳۵] ناصر حجازي نيز در نامه‌اي از ايشان تشكر كرد.[۳۶]
در برنامه نود (۲ خرداد ۱۳۹۰) يك مسابقه پيامك پس از درگذشت حجازي برگزار شد و بر اساس آن شركت كنندگان در مسابقه با فرستادن عدد ۱ ياد حجازي را گرامي داشتند. به اين برنامه بيش از چهار و نيم ميليون پيامك رسيد. اين تعداد پيامك يك ركورد جديد از لحاظ ارسال اس‌ام‌اس در يك برنامه تلويزيوني در ايران مي‌باشد.[۳۷] همچنين در تاريخ ۱۵ فرودين ۱۳۹۱ درگذشت ناصر حجازي مهم‌ترين اتفاق فوتبالي سال ۹۰ از سوي بينندگان اعلام شد.
مراسم تشييع جنازه ناصر حجازي ابتدا قرار بود در سه‌شنبه ۳ خرداد ۱۳۹۰ برگزار شود كه با درخواست‌هاي اهالي ورزش و فوتبال و هواداران او به دليل اينكه عدهٔ بيشتري بتوانند در اين مراسم شركت كنند به چهارشنبه ۴ خرداد موكول شد.[۲۹] همچنين قرار براين بود كه ناصر حجازي در ورزشگاه شيرودي تشييع شود كه با مخالفت شوراي تأمين روبرو شد و مراسم تشييع به ورزشگاه آزادي انتقال يافت
ناصر حجازي در ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۰ در حين تماشاي ديدار تيم فوتبال استقلال مقابل پاس همدان در روز آخر ليگ برتر به‌دليل وخامت حالش به كما رفت[۲۳] و در حالي كه از بيماري سرطان ريه رنج مي‌برد، در تاريخ ۲ خرداد ۱۳۹۰، ساعت ۱۰:۵۵ صبح، در بيمارستان كسري در تهران درگذشت
اولين دوره مربيگري ناصرحجازي به سال 1361 كه بعنوان بازيكن مربي فعاليت ميكرد واستقلال را نايب قهرمان ان سال كرد وپرسپوليس علي پروين را شكست داد و اولين تجربه مربيگري خارجي حجازي در محمدان بنگلادش بود، نقطه اوج اين باشگاه در سال ۱۳۶۷ با پيروزي بر پرسپوليس و صعود به يك‌چهارم نهايي جام باشگاه‌هاي آسيا رقم خورد. حجازي در مورد آن مسابقه مي‌گويد: «رئيس باشگاه گفت مي‌خواهم بيايم رختكن بگويم كمتر گل بخوريد آبرويمان نرود! گفتم مي‌خواهي بيايي روحيه بچه‌ها را تضعيف كني؟ لازم نكرده! خودم به رختكن رفتم و گفتم بچه‌ها من پرسپوليس را مي‌شناسم اصلاً تيم نيست! خلاصه به داخل زمين رفتيم.
با سرمربي گري رايكوف در تيم ملي، او عزيز اصلي و فرامرز ظلي را كنار گذاشت و ناصر حجازي را برگزيد. در مرداد ۱۳۴۸، تيم ملي براي بازي‌هاي دوستانه راهي شوروي شد و پنج مسابقه انجام داد. در چهار ديدار اول حجازي دروازه‌بان تيم بود كه اولين تجربه ملي وي محسوب مي‌شد. در برابر تيم ايوانوا چهار گل خورد، در برابر مينسك دو و در مقابل ويلنوسك و كالنين هم سه بار دروازه اش گشوده شد، دوازده گل خورده در چهار مسابقه باعث شد تا در بازي پنجم جاي خود را به رضا قفل‌ساز بدهد. پس از آن حجازي اولين بازي ملي رسمي خود را در سن ۱۹ سالگي در ۲۲ شهريور ۱۳۴۸ در آنكارا در مقابل تيم ملي پاكستان در جام اكو انجام داد كه با نتيجه ۴ بر ۲ به نفع ايران پايان يافت. در بازي دوم او در مقابل تيم ملي تركيه چهار گل در نيمه اول دريافت كرد. عملكرد تيم پس از اين مسابقات مورد انتقاد قرار گرفت تا جايي كه كيهان ورزشي نوشت:"مربي خارجي اگر ارسطو هم باشد هرگز نمي‌تواند ما را بشناسد… بايد تيم فاتح آسيا حفظ مي‌شد و بايد فرزامي و ياوري و ظلي و طالبي را مي‌آوردند نه اين چند بچهٔ بي تجربه را". قبل از صعود ايران به جام جهاني ۱۹۷۸ آرژانتين به بازيكنان قول اعطاي خانه در شهرك غرب تهران و پاداش داده شده بود، پس از صعود، فدراسيون زير بار وعده داده شده نرفت. حجازي در آستانه سوار شدن بازيكنان به هواپيما براي سفر به آرژانتين درخواست اجراي وعده‌ها را كرد و گفت كه پا به هواپيما نخواهد گذاشت، در واپسين لحظات پاكت پولي تهيه شد و تحويل حجازي شد و او پاكت را تحويل همسرش داد. حجازي بعداً گفت:"تا پول نگرفتم سوار هواپيما نشدم. اما چرا؟ تا آخرين لحظه فكر نمي‌كردم كه فدراسيون در حقم كم لطفي كند. اصرار مي‌كردم اگر نتوانم پول تهيه كنم همسرم به جرم كشيدن چك بي محل دستگير مي‌شود… پاي پله هواپيما به مهاجراني گفتم تا اينجا روي قول شما حساب مي‌كردم. اما حالا اگر قرار است همسرم به زندان بيفتد به آرژانتين نمي‌آيم. در تهران مي‌مانم…"[۱۶] آخرين بازي او هم در سال ۱۳۵۹ و در بازي ايران- كويت انجام گرفت و بعد از آن به دليل قانون عجيبي معروف به «قانون ۲۹ ساله‌ها» كه حضور دروازه‌بانان بالاي ۲۹ سال در تيم ملي را ممنوع ميكرد از تيم ملي كنار گذاشته شد.[۱۳] اين قانون آن زمان تنها به ناصر حجازي ابلاغ شد.
تيم فوتبال نادر در دسته دوم باشگاه‌هاي تهران اولين باشگاه حجازي بود و از همان تيم به تيم ملي جوانان و تيم ملي بزرگسالان رسيد. در سال ۱۳۴۸ به تاج پيوست و در همان سال اول، قهرماني جام باشگاه‌هاي آسيا و جام تخت جمشيد را با اين تيم به دست آورد. وي تا پايان دوران بازيكني خود به‌جز ۵سال از ۹ دي‌ماه ۱۳۵۴ تا ۱۷ دي‌ماه ۱۳۵۹، دروازه‌بان تاج٫استقلال تهران بود و با اين تيم چندين دوره قهرماني در ليگ كشور، جام باشگاه‌هاي تهران، جام حذفي ايران و جام باشگاه‌هاي آسيا را جشن گرفت.[۱۳] وي از ۹ دي‌ماه ۱۳۵۴ براي تيم شهباز بازي كرد. مدت كوتاهي پس از جام جهاني ۱۹۷۸ با تيم منچستر يونايتد تمرين ميكرد ولي عدم صدور كارت «آي.تي. سي»، به دليل نبود فدراسيون منسجم در ايران، مانع از حضور حجازي در ليگ انگليس شد و وي به ايران برگشت. ناصر حجازي در ۱۷ دي‌ماه ۱۳۵۹، در سالروز مرگ غلامرضا تختي، در بازي دوستانه مابين شهباز و پرسپوليس، بعنوان يار كمكي در خط حمله پرسپوليس بازي كرد و با زدن يك گل در برد ۶–۳ آنها نقش داشت.
او در ۱۷ مرداد ۱۳۵۶ در بازي تيم‌هاي شهباز و بانك ملي جاي خود را درون دروازه شهباز به ناصر وثوق داد. ايرج سليماني سرمربي تيم در پانزده دقيقه مانده به پايان بازي حجازي را به جاي علي مناجاتي وارد زمين كرد و در خط حمله بازي داد. شهباز اين بازي را دو بر صفر برد.[۱۶]
حجازي در پايان دوران بازيكني خود به بنگلادش رفته و پس از مدت كوتاهي دروازه‌باني در تيم محمدان، سرمربي اين تيم شد و در سال ۱۳۶۹ بازي خداحافظي خود را در همين تيم انجام داد.
ناصر حجازي در تهران به دنيا آمد.[۸] او همراه پدر و مادر و ۴ خواهر و يك برادر در تهران زندگي ميكرد. پدرش متولد محله لاله تبريز بود[۹][۱۰] و در تهران آژانس املاك داشت و مادرش متولد ابهر بود.[۱۱] ناصر حجازي خود زبان تركي را نمي‌دانست.[۱۲] وي دوره دبستان را در دبستان هخامنش و دوره دبيرستان را در دبيرستان‌هاي ابومسلم، سعادت، سينا، سهند و شرق طي كرد. وي در تيم فوتبال دبيرستان ابومسلم در پست گوش راست و دروازه‌باني بازي ميكرد. همچنين در تيم بسكتبال اين دبيرستان حضور مستمر داشت. دبيرستان ابومسلم در خيابان ابوسعيد در نزديكي ميدان منيريه تهران، حوالي منزل سابق وي واقع شده بود. در سال ۱۳۵۰ وارد مدرسه عالي ترجمه شد و در سال ۱۳۵۶ ليسانس خود را دريافت كرد. در دوره مربيگري تيم ماشين‌سازي تبريز منطقه لاله تبريز (زادگاه پدرش) پاتوق تفريحي ناصر حجازي بود.[۱۰]
بازي تاج (استقلال) و پرسپوليس تهران، استاديوم آريامهر (آزادي)، مه ۱۹۷۵ دروازه‌بان: ناصر حجازي
ايستاده از راست: اكبر مالكي، عزيز اصلي، كيوان نيك‌نفس، بهرام مودت، نشسته:ناصر حجازي
خود حجازي گرايشش به فوتبال را اين گونه تعريف مي‌كند:
من فوتبال را فقط به صورت تفريحي دنبال مي‌كردم و رشته اصلي من بسكتبال بود و حتي براي تيم جوانان بسكتبال ايران هم انتخاب شدم و ماجرا از اينجا شروع شد كه روزي با دوستان به تماشاي بازي آموزشگاهي كه تيم مدرسه ما هم در آن شركت داشت رفتيم.
در همان روز دروازه‌بان تيم مدرسه ما آسيب ديد مربي تيم مرا صدا زد و گفت ناصر بيا درون دروازه بايست من هم گفتم آقا اصلاً من نمي‌توانم من فقط گاهي فوتبال بازي مي‌كنم اون هم هافبك تيم نه دروازه‌باني!! مربي دست بردار نبود و مي‌گفت تو قد بلند داري و بسكتباليست هم بودي حتماً مي‌تواني چند توپ هوايي رو بگيري. خلاصه با اصرار مربي و با ترس و لرز و دلهره رفتم درون دروازه. آن روز براي من يك روز بياد ماندني و خاطره‌انگيز است. خودم هم باورم نمي‌شد كه چرا با وجود آنكه براي اولين بار درون دروازه ايستاده بودم اينقدر خوب توپ مي‌گرفتم. بازي كه تمام شد همه تماشاگراني كه براي ديدن مسابقه آماده بودن تشويقم كردند
ناصر حجازي (۲۳ آذر ۱۳۲۸ در تهران خرداد ۱۳۹۰[۲] در تهران) مربي و بازيكن فوتبال ايراني بود. او دروازه‌بان اول تيم ملي فوتبال ايران در دهه ۱۳۵۰ بود و ۲ قهرماني در جام ملت‌هاي آسيا، ۱ قهرماني در بازي‌هاي آسيايي و شركت در المپيك و جام جهاني فوتبال را در كارنامه دارد. او همچنين به همراه تيم تاج قهرماني در جام تخت جمشيد و جام باشگاه‌هاي آسيا را تجربه كرده‌است.
فدراسيون بين‌المللي تاريخ و آمار فوتبال حجازي را دومين دروازه‌بان برتر قرن بيستم قاره آسيا پس از محمد الدعايه عربستاني معرفي كرده‌است.[۳] ضمن آنكه حجازي به عنوان چهل و يكمين دروازه‌بان برتر قرن بيستم جهان از نگاه فدراسيون آمار و تاريخ فوتبال جهان، برگزيده روزنامه نيونيشن چاپ سنگاپور به عنوان يكي از ۱۰ برترين گلر جهان در تاريخ ۲۷ فوريه ۱۹۸۰ و جزو ۱۰ بازيكن برتر قاره آسيا در تمامي ادوار مسابقات جام جهاني از نگاه سايت ورزشي و معتبر ESPN FC معرفي شده است. ناصر حجازي داراي رتبه ۱۳۴ جهان و رتبه دوم ايران با ركورد ۸۳۷ دقيقه در بسته نگاه داشتن دروازه از نگاه فدراسيون آمار و تاريخ فوتبال جهان است.[۴]
حجازي در دوران مربيگري هم تيم استقلال تهران را به نايب‌قهرماني جام باشگاه‌هاي آسيا و قهرماني ليگ آزادگان رساند.
وي در روز ۲ خرداد ۱۳۹۰ پس از تحمل مدت‌ها رنج ناشي از بيماري سرطان ريه در بيمارستان كسري تهران درگذشت و در تاريخ ۴ خرداد ۱۳۹۰ خورشيدي در «قطعه نام‌آوران» بهشت زهرا به خاك سپرده شد. ايشان به عنوان بزرگترين اسطوره باشگاه استقلال شناخته مي‌شوند